Evler

Esmer  bir çocuktur bahçede duvar
Akar geçmiş günler sokaklar boyu
Nerde insan varsa orada kan var
Bulunmaz evlerde suçsuz bir kuytu

Odalar sağır bir ihtiyar kadın
Dilsiz kapılarda parmak izleri
Tavandan gözleri akar zamanın
Duvara çakılı kadın yüzleri

Ocakta ölümü bekleyen kazan
Küllerde anısı doğan çocuğun
Yaz ikindisinde okunan ezan
Habercisi eve gelen konuğun

                              Neva Selçuk